Remontując dom lub mieszkanie staramy się inwestować w jak najwytrzymalsze materiały, które będą działały bez usterek przez długi czas Zasada ta jest szczególni znacząca jeśli chodzi o dobór materiałów do instalacji wodno-kanalizacyjnych. Jak wiadomo rury wewnętrzne ukrywa się w większości pod posadzką i tynkami, co przy ewentualnym przeciekaniu bardzo komplikuje naprawę. Najnowsza technologia oferuje inwestorom mnóstwo satysfakcjonujących rozwiązań. Są to między innymi systemy kanalizacyjne PP HT, HDPE oraz tradycyjne PCV (PVC). W dodatku możemy wybrać rury zgrzewane albo klejone.
Rury wewnętrzne i zewnętrzne PCV są stosowane do odprowadzania nieczystości zarówno o wysokiej jak i o niskiej temperaturze. Instalowane są wewnątrz budynków, ale umieszcza je także w ziemi pod konstrukcją budowli. Rury PCV HT (high temperature) wyróżniają się szczególną odpornością na wysoką temperaturę. Ponadto są odporne na zarastanie (inkrustację) a ich trwałość to minimum 50 lat. Są wyjątkowe dzięki szczególnym właściwościom hydraulicznym, posiadają bowiem bardzo niski współczynnik chropowatości. Trzeba nadmienić, że rury kanalizacyjne tego typu są szczególnie proste w montażu, gdyż wszystkie elementy są precyzyjnie dopasowane i łączą się ze sobą bez zakłóceń.
W hydraulice szerokie zastosowanie mają rury polipropylenowe (PP). Cechuje je wysoka wytrzymałość, więc najczęściej instaluje się je na zewnątrz budowli, poza tym ich bezsporną zaletą jest niska waga. Rury PP charakteryzują się wysoką odpornością termiczną i chemiczną, są również odporne na abrazję, czyli ścieranie, wynikające z przepływu wraz z wodą np. piasku i żwiru. Gładka powierzchnia wewnętrzna tych rur pozwala na tworzenie mniejszych spadków, a cięższe elementy nie zalegają wewnątrz.
Podczas budowy systemu wodno-kanalizacyjnego niezbędne są kształtki PCV i PP. Są one bardzo zróżnicowane i wytworzone w taki sposób, że każda rura PCV i PP łączy się z kształtką bez żadnego problemu. Każdy całościowy system instalacyjny z tworzywa sztucznego jest kompatybilny z innym systemem, ale tylko przy użyciu specjalistycznych złączek. Są to zazwyczaj złączki z tworzywa z wtopioną wkładką metalową. Ten typ kształtek jest połączeniem metalowego calowego gwintu rurowego z zakończeniem z PP, którepozwala na połączenie za pomocą zgrzewania polifuzyjnego z przewodem rurowym wykonanym z tego samego materiału. Złączki z „wtopką” służą również do łączenia instalacji z tworzyw sztucznych z armaturą sanitarną, ogrzewczą oraz instalacją standardową ze stali lub miedzi. Wysokiej jakości złączki z wkładką mogą wytrzymywać znaczne naprężenia mechaniczne w momencie montażu. Wewnętrzna powierzchnia złączek z wkładką gwintowaną z gwintem zewnętrznym pokryta jest polipropylenem, przez co fragmenty metalowe nie mają kontaktu z przepływającym medium. Odporność chemiczna złączek z „wtopką”, mimo pokrycia gwintowanych wkładek niklem i chromem, nie może być porównana z odpornością elementów z polipropylenu. Z tego względu łączniki te nie nadają się do wszystkich obszarów zastosowań przemysłowych.
System PCV/PP HT stosuje się zarówno w domach mieszkalnych jak i w komercyjnych, gdzie wymagania co do hałasu generowanego przez instalacje kanalizacyjne są umiarkowane. Jeśli niezbędne jest zastosowanie systemu, który daje większy komfort akustyczny, montowane są także systemy kanalizacji niskoszumowej.
Jednym z najnowocześniejszych systemów jest system PE HD (rury polietylenowe). Stworzono je z przeznaczeniem do rozprowadzania wody pitnej, ścieków, ciekłych mediów technologicznych oraz jako rury osłonowe. Są one tak szeroko stosowane, ponieważ posiadają {wyjątkowe właściwości fizyko-mechaniczne, wysoką elastyczność i są odporne na agresywne media czyli substancje obciążone chemicznie. Dodatkowo PE HD są kompletnie obojętne dla środowiska naturalnego i wytrzymują uderzenia nawet przy temperaturze do -80 stopni C.
W instalacjach wodociągowych i grzewczych polipropylenowych popularność zdobyły w ostatnim czasie złączki grzewcze. O jakości wykonanego zgrzewu decyduje przede wszystkim czas przebywania tworzywa w wysokiej temperaturze. Jeśli poddamy zgrzew zbyt wysokiej temperaturze może nastąpić jego uszkodzenie. Zbyt małe podgrzanie łączonych elementów obniża stopień ich przenikania, co źle wpływa na stopień przenikania na zgrzewie. Zniszczeniu może ulec polipropylen poddany działaniu czynników zewnętrznych takich jak ciepło, światło, tlen, promieniowanie UV. W ich wyniku na powierzchni zewnętrznej rur pojawiają się zmiany i uszkodzenia. W celu wykonania zgrzewu stosuje się mufy elektrooporowe. Są to specjalne polipropylenowe tuleje z wtopionym drutem elektrooporowym. Napięcie elektryczne, podłączone do spirali grzejnej mufy powoduje nadtopienie ścianek rur oraz mufy i trwale łączy. Elektrozłączka została tak skonstruowana, aby umożliwić wsunięcie w nią rury bez wcześniejszego nagrzania łączonych elementów. Żeby wykonać połączenie przy pomocy muf elektrooporowych, niezbędna jest specjalna zgrzewarka. Po uruchomieniu zgrzewarka automatycznie ustawia parametry prądu i czas konieczny do zgrzania na podstawie zadanej średnicy i temperatury otoczenia. Po wykonaniu zgrzewania należy bezwzględnie przestrzegać czasu naturalnego procesu chłodzenia. Czas osiągnięcia wymaganej pełnej wytrzymałości jest zwykle przedstawiony w tabeli, którą dostarcza producent systemu. Zalecana temperatura procesu zgrzewania waha się w przedziale 250-270°C.
Obecnie rynek oferuje nam wiele nowoczesnych systemów hudraulicznych, kanalizacyjnych i grzewczych. Wszystkie one cechują się nie tylko trwałością, ale także wysoką estetyką wykonanej z nich hydrauliki. Dzięki swoim właściwościom zapewniają użytkownikom spokój i bezpieczeństwo na lata.